कथा १: आमचे डावे हात
“मला आवडणारी व्यक्ती माझ्या शेजारी बसते. त्याच्याशी संभाषण सुरू करण्याचे धाडस माझ्यात नाही, पण माझ्या डाव्या हाताला मी गुप्तपणे त्याच्यासाठी लिहिलेला संदेश त्याच्या लक्षात येईल का, असे मला वाटते.”
निशिनो तिच्या वर्गातील सर्वात लोकप्रिय व्यक्ती, मिनामी तैगा शेजारी बसली आहे. निशिनोला मिनामी आवडते, मुख्य कारण म्हणजे निशिनोला मिनामी वगळता तिच्या वर्गमित्रांनी नेहमीच दुर्लक्षित केले किंवा त्याची खिल्ली उडवली. एके दिवशी, मिनामीच्या लक्षात आले की निशिनो तिच्या डाव्या हातावर लिहित आहे, ज्यामुळे त्यांच्यात एक नवीन संबंध येतो.
कथा 2: सूर्यास्ताच्या वेळी फेरीस व्हील
टोमोको आणि कुउटो अनेक वर्षांपासून एकमेकांशी बोलले नाहीत कारण ते लहानपणी चांगले मित्र होते. आता ते नेहमी पाहत असलेले मनोरंजन उद्यान बंद केल्याने टोमोको हताश झाला आहे. कुउटोशी बोलण्याची ही तिची शेवटची संधी आणि त्यांच्या आठवणींना उजाळा देण्याची शेवटची संधी असू शकते. भूतकाळात परत येण्यासाठी ती काय करू शकते जी खूप मजेदार होती?
कथा 3: नैसर्गिक संघ
अडो सायाने आयता-सेनपाईला तिचे प्रेमपत्र चुकीचे दिल्यानंतर ती ज्या व्यक्तीला पत्र मिळाले आहे त्याला सांगण्याचा प्रयत्न करते ती सर्व चूक होती. पण सबरा योबुरोला बास्केट वाजवताना पाहिल्यानंतर ती विचलित होते आणि त्याला चूक सांगण्याची संधी नसते. ती प्रयत्न करत राहते पण जसजसा वेळ जातो तसतसे तिला स्वतःच्या भावनांबद्दल खात्री नसते, असे होऊ शकते का की ती सबरा-सानवर प्रेम करू लागली आहे?!
अध्याय 4: असे धोकादायक अंतर
अक्रियाला एक मोठा लहान भाऊ आहे, यामुळे ती त्याला 'माणूस' म्हणून पाहत नाही तर लहान भाऊ म्हणून पाहते. पण जेव्हा तोयाने उघड केले की ते रक्ताने जोडलेले नाहीत तेव्हा अकिरा काय करेल? तिला अजूनही त्याला एक भाऊ म्हणून पाहणे शक्य आहे का किंवा तिला तिच्या स्वतःच्या भावना स्वीकाराव्या लागतील ज्या भावावरच्या प्रेमाच्या पलीकडे जाऊ शकतात?
